Ο Μιχάλης Πήλικος δεν είναι πια κοντά μας!

Ένας ευπατρίδης, ένας ΑΝΘΡΩΠΟΣ που μας αγάπησε και τον αγαπήσαμε ήταν ο άνθρωπος που πήρε το αγαπημένο του, το κατεχόμενο και ακόμα σήμερα Λευκόνοικο από την Κύπρο και το έφερε στη Ν. Ιωνία. Τι να θυμηθώ, τι να ξεχάσω. Απόγονοι προσφύγων εμείς από τη Μικρασιατική Καταστροφή, πρόσφυγες αυτοί από τον Αττίλα. Από τον ίδιο εχθρό. Τον αδίστακτο Τούρκο. Ο Μιχάλης μάς έκανε να γνωρίσουμε πολύ καλούς φίλους από την Κύπρο. Δεν αναφέρω ονόματα για να μην ξεχάσω κανένα. Δεν ξεχνιούνται τέτοιοι άνθρωποι. Καλό σου ταξίδι, Δήμαρχε του Λευκονοίκου. Ελπίζουμε έστω και αργά να έρθει η δικαίωση και να απελευθερωθεί το αγαπημένο σου Λευκόνοικο!.

Τι να θυμηθώ, την επίσκεψη στο ΚΕ.ΜΙ.ΠΟ., τη συναυλία στην Ένωση Σπάρτης με το αφιέρωμα στο άλλο εκλεκτό συνθέτη, Μάριο Τόκα, για τη μεγάλη σου αγάπη, τον Ολυμπιακό, για… για… τη φιλοξενία σου στην Κύπρο… για…

Τα συλλυπητήριά μου στη σύζυγό του και στην οικογένειά του.

(Οι πρώτες φωτογραφίες είναι από την παρέλαση της 25ης Μαρτίου 2006 και το γεύμα στο ΣΤΕΚΙ και οι υπόλοιπες από την αδελφοποίηση, 24/3/2008, που έγινε στον ΑΣΤΕΡΑ και ακολούθως το δείπνο στο Συνεδριακό Κέντρο του Δήμου μας)