Στις 13 Οκτωβρίου 1996, ο 58χρονος συνταξιούχος Πέτρος Κακουλλής, πρόσφυγας από το Λευκόνοικο, βγήκε στα χωράφια του χωριού Άχνας για να μαζέψει σαλιγκάρια μαζί με τον γαμπρό του. Ο Τούρκος ακούστηκε να διατάζει «αλτ» και ο Πέτρος Κακουλλής έπεσε νεκρός από τις σφαίρες του κατοχικού στρατού.
Μαζί του ήταν ο γαμπρός του ο οποίος παρακολούθησε όλο το απάνθρωπο σκηνικό εκείνου του πρωινού από απόσταση μόλις 200 μέτρων.
Σύμφωνα με τη μαρτυρία του, μόλις ο πεθερός του αντιλήφθηκε τις προειδοποιήσεις των Τούρκων στρατιωτών σταμάτησε ό,τι έκανε, σήκωσε τα χέρια ψηλά δηλώνοντας παράδοση και παρέμεινε στο σημείο που βρισκόταν. Ωστόσο, οι Τούρκοι δεν πτοήθηκαν. Τον πυροβόλησαν ρίχνοντάς τον στο έδαφος και με περίσσιο θράσος τον πλησίασαν και τον πυροβόλησαν ξανά σχεδόν εξ επαφής, ενώ ο Κακουλλής βρισκόταν αναίσθητος στο έδαφος, δίνοντάς του τη χαριστική βολή.
Ήταν η τέταρτη δολοφονία εκείνου του μαύρου ΄96, αφού είχαν προηγηθεί δολοφονία του εθνοφρουρού Στυλιανού Καλλή Παναγή και οι δύο δολοφονίες τον Αύγουστο του ιδίου έτους των Τάσου Ισαάκ και Σολωμού Σολωμού.
Στις 22 Νοεμβρίου 2005, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο εξέδωσε καταδικαστική απόφαση εναντίον της Τουρκίας για τη δολοφονία του Πέτρου Κακουλλή.
Νεοκλής Σαρρής: “Όλες οι χώρες έχουν ιστορία, η Τουρκία έχει ποινικό μητρώο…”
ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ.
πηγή:Αντωνίου Κούλα
