Βεβήλωσαν τη μονή του Αγίου Αναστασίου – Θλίψη κι αγανάκτηση για τους πρόσφυγες της Περιστερωνοπηγής
Tην αγωνία και τη θλίψη τους για την κατάσταση που επικρατεί στο μοναστήρι του Αγίου Αναστασίου στην Περιστερωνοπηγή Αμμοχώστου, όπως και σε άλλες εκκλησίες του κατεχόμενου χωριού, εκφράζουν πρόσφυγες που επισκέφτηκαν πρόσφατα την περιοχή.
Oι εικόνες, μάλιστα, που μας απέστειλαν μαρτυρούν μια από τις μεγάλες πληγές της τουρκικής εισβολής, που σχετίζεται με την πολιτιστική καταστροφή, που συντελείται εδώ και δεκαετίες στα κατεχόμενα εδάφη μας.
Τρία λεωφορεία από Λευκωσία, Λεμεσό και Λάρνακα, με πέραν των 150 επιβατών, ως επί το πλείστον πρόσφυγες με τα παιδιά τους, το Σάββατο 30 Σεπτεμβρίου, επισκέφθηκαν το χωριό, που βρίσκεται στον κάμπο της Μεσαορίας, κάποιοι, μάλιστα, εξ αυτών για πρώτη φορά μετά το 1974 και την τουρκική εισβολή.
Στο πλαίσιο της «αυτοψίας» τους στην περιοχή, δεν θα μπορούσαν να μην επισκεφθούν και το μοναστήρι του Αγίου Αναστασίου, ο οποίος θεωρείτο προστάτης του χωριού, όπου και αντίκρισαν τη δυσάρεστη εικόνα της εγκατάλειψης, με τα σημάδια του χρόνου και της βεβήλωσης να καθίστανται βαθιά χαραγμένα.
Το μοναστήρι και ο περίγυρός του θεωρείτο η καρδιά της Περιστερωνοπηγής για εκατοντάδες χρόνια. Σήμερα στον ίδιο χώρο επικρατεί πλέον ερημιά και σιωπή.
Όπως μας ανέφερε πρόσφυγας από το χωριό, η κατάσταση που αντικρίσαμε ήταν πολύ χειρότερη σε σχέση με το πώς ήταν η εκκλησία, πριν από 15 χρόνια, όταν την επισκεφθήκαμε ξανά.
Τόνισε ακόμη τη μεγάλη σημασία που έχει να σωθεί το μοναστήρι από την κατάρρευση, επισημαίνοντας χαρακτηριστικά με αγωνία: «Όταν πάψουν να υπάρχουν οι ναοί μας, τα πολιτιστικά μας μνημεία, τι θα έχουμε να δείχνουμε στα παιδιά μας στα κατεχόμενα χωριά μας, που να μαρτυρεί ότι ζήσαμε σε αυτόν τον τόπο; Όταν πεθάνουμε εμείς, η δεύτερη γενιά προσφύγων, τι θα απομείνει που να συνδέει τα παιδιά μας με τα κατεχόμενα χωριά μας;».
Από πλευράς του, ο κοινοτάρχης της Περιστερώνας, Ανδρέας Θεοδώρου, μίλησε για προσπάθειες που έγιναν κατά καιρούς προς διαφόρους αρμόδιους φορείς, αλλά έφτασαν εις ώτα μη ακουόντων, αφού δεν απέδωσαν καρπούς.
Όπως είμαστε, πάντως, σε θέση να γνωρίζουμε το όλο θέμα βρίσκεται εις γνώση της Δικοινοτικής Τεχνικής Επιτροπής για τον Πολιτισμό, η οποία και διαβεβαιώνει ότι προτίθεται να επιληφθεί του ζητήματος, μόλις δημιουργηθούν οι κατάλληλες συνθήκες.
Ιστορικά στοιχεία
Το μοναστήρι του Αγίου Αναστασίου δημιουργήθηκε γύρω από την εκκλησία και το σπήλαιο – εργαστήρι του Αγίου.
Ο χρονογράφος του 15ου αιώνα Λεόντιος Μαχαιράς αναφέρει ότι ο Άγιος Αναστάσιος είναι μεταξύ των 300 κληρικών και λαϊκών, οι οποίοι μετά την άλωση της Ιερουσαλήμ από τους Άραβες το 638 μ.Χ, κατέφυγαν στην Κύπρο, για να ξεφύγουν από τη μανία των Σαρακηνών και έζησε σε ένα σπήλαιο στο βόρειο άκρο της Περιστερωνοπηγής.
Τα τεκμήρια της παρουσίας του Αγίου στην Περιστερώνα είναι ο τάφος του μέσα σε μια υπόγεια σπηλιά και τα ξύλινα εργαλεία της υφαντικής του πάνω σ’ αυτόν. Ο Άγιος, όταν ζούσε, ύφαινε σακιά για τη φύλαξη και τη μεταφορά δημητριακών.
Αυτό το σπήλαιο αποτέλεσε τη βάση για την αρχική εκδήλωση σεβασμού προς τον Άγιο. Αρχικά κτίστηκε μικρή εκκλησία πάνω από το σπήλαιο – εργαστήρι.
Αργότερα το 1755 από τον Άγιο Πανάρετο, επίσκοπο τότε της Πάφου, κτίστηκε πιο μεγάλη εκκλησία, που ενσωμάτωσε το μικρό εκκλησάκι.
Γύρω απ’ αυτή τη νέα εκκλησία δημιουργήθηκε και άκμασε μοναστήρι, που ανήκε μέχρι τις αρχές του 20ου αιώνα στην Αρχιεπισκοπή. Το 1952 οι κάτοικοι ανήγειραν, σε διπλανό χώρο νέα, πολυτελή εκκλησία, βυζαντινού ρυθμού.
Κατά την παράδοση, ο Άγιος Αναστάσιος ο θαυματουργός, όπως αποκαλείται, έζησε με νηστεία, αγρυπνία και προσευχή, θεραπεύοντας κάθε ασθένεια, ενώ πιο πολύ ζητούσαν τη βοήθειά του όσοι υπέφεραν από ρευματοπάθειες, αρθριτικά, παράλυση και κατάγματα.
Πάνω από τον τάφο του σε μια πεζούλα, υπήρχαν μέχρι τον Αύγουστο του 1974, τα ξύλινα «μακούτζια » του (=σαΐτες), διατηρημένα σε πολύ καλή κατάσταση. Τα εργαλεία αυτά τα έτριβαν στα πονεμένα μέλη τους όσοι ζητούσαν τη βοήθεια του αγίου για θεραπεία, ενώ οι προσκυνητές επίσης έφερναν στη χάρη του και πολλά κέρινα ομοιώματα.
Αξίζει να σημειωθεί ότι με την ευκαιρία της προσέλευσης χιλιάδων προσκυνητών στη γιορτή του Αγίου, στις 17 Σεπτεμβρίου, γινόταν στην Περιστερωνοπηγή το μεγαλύτερο ίσως θρησκευτικό και εμπορικό πανηγύρι της Κύπρου.
πηγή:PHILENEWS.COM
